Penggunaan ICT telah menjadi
agenda penting dalam sistem pendidikan masa kini. Penggunaan ICT dalam P&P
kini telah diiktiraf sebagai salah satu pendekatan P&P dalam kelas
prasekolah di samping lain-lain pendekatan P&P prasekolah. Timbalan Perdana
Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin, yang juga Menteri Pelajaran, berkata
kurikulum baru yang digubal menggabungkan elemen kreativiti, inovasi dan
kemahiran hidup dalam proses P&P, membabitkan semua mata pelajaran, adalah
sebahagian agenda kerajaan untuk menyediakan pendidikan berkualiti untuk semua.
Tan Sri Muhyiddin berkata usaha untuk menggabungkan lebih banyak aspek
kreativiti dan inovasi dalam sistem pendidikan negara tidak akan sempurna tanpa
dimasukkan peranan ICT. Beliau berkata penggunaan ICT dalam proses P&P
telah membolehkan pembelajaran interaktif, yang lebih berkesan dan merangsang
minda. (Kosmo Online, April 14, 2010).
Namum begitu, di Malaysia
pendekatan ICT masih belum mendapat perhatian yang menggalakkan seperti di
negara-negara barat. Dapatan daripada Pelan Rancangan Pendidikan 2001-2010
mendapati antara tahun 1996-2000, daripada 30% guru yang menghadiri kursus ICT
hanya segelintir yang menggunakan ICT dalam P&P. Di negara barat pula,
penggunaan ICT agak terkenal. Sebagai contoh di negara barat, kebiasaannya ICT
seperti video, televisien, perisian multimedia digunakan untuk melibatkan
kanak-kanak prasekolah secara aktif dalam proses P&P. Internet juga
digunakan untuk membantu P&P. Sebagai contoh, laman web Public Broadcasting
Service (PBS) iaitu laman PBS Kids menyediakan pembelajaran literasi yang baik
untuk kanak-kanak berumur 3 hingga 8 tahun. Di sini, mereka dapat membaca dan
juga mempunyai pelbagai aktiviti. Selain itu, laman National Geographic Kids
membekalkan maklumat tentang geografi, penjelajahan, kraf, aktiviti sains dan
teknologi untuk kanak-kanak (Bergen, 2001).
Terdapat banyak cara dan
teknik guru prasekolah boleh mengintegrasikan ICT dalam P&P. Salah satu
caranya ialah menggunakan perisian yang sesuai dengan perkembangan kanak-kanak
untuk mencapai objektif pelajaran. Guru perlu kreatif dan bijak dalam memilih
bahan ICT yang digunakan dalam P&P. Guru boleh menggunakan ‘freeware’ yang
sesuai dengan perkembangan kanak-kanak untuk melengkapi aktiviti-aktiviti
P&P dalam prasekolah dan menjadikan pengalaman belajar kanak-kanak
prasekolah lebih seronok dan bermakna (Bergen, 2001). Jika dilihat senario ini
di Malaysia, guru prasekolah kurang mengintegrasikan ICT dalam P&P atas
alasan kekangan masa, kemudahan ICT yang tidak lengkap atau terhad bagi
menampung bilangan pelajar yang ramai. Guru prasekolah perlu berusaha mencari
jalan untuk mempertingkatkan lagi penggunaan ICT dalam P&P supaya
kanak-kanak prasekolah akan mendapat manfaat yang maksimum daripadanya.
Penggunaan ICT dalam P&P
merupakan cabaran untuk guru prasekolah (Myhre, 1998). Pendekatan ICT dalam
P&P harus dirancang dan dilaksanakan sesuai dengan usia, minat dan tahap
perkembangan kanak-kanak. Keberkesanan ICT dalam pendidikan prasekolah bergantung
kepada pengetahuan, kemahiran dan sikap guru prasekolah (Haugland & Wright,
1997). Guru adalah agen utama dalam inovasi pendidikan. Mereka merupakan salah
satu faktor utama dalam mengadopsi, mengintegrasikan, dan menggunakan ICT di
sekolah (Nash & Moroz, 1997). Sikap guru adalah berkaitan rapat dengan
keberkesanan penggunaan ICT dalam kelas kerana mereka mempengaruhi pengalaman
ICT kanak-kanak di persekitaran sekolah (Simonson, 1995). Kesediaan guru
prasekolah untuk mengintegasikan ICT dalam P&P merupakan faktor yang
menentukan kejayaan dan keberkesanan penggunaan ICT dalam P&P KSPK.
Oleh itu, boleh dikatakan
bahawa keberkesanan penggunaan ICT dalam P&P banyak bergantung kepada guru.
Ini membawa kepada masalah seterusnya iaitu berkaitan dengan sikap guru terhadap
penggunaan ICT dalam proses P&P. Sikap guru memainkan peranan yang penting
bagi memastikan ICT digunakan secara efektif dan juga mempengaruhi tahap
keyakinan guru terhadap penggunaan komputer dalam bilik darjah (Delcourt &
Kinzie, 1993). Ramai guru yang mengalami perasaan gelisah apabila mereka perlu
menggunakan komputer dalam kurikulum (Woodrow, 1991). Sikap negatif iaitu
kurang keyakinan diri dan kekurangan guru berkemahiran komputer merupakan
halangan serius kepada pengintegrasikan komputer ke dalam bilik darjah.
Sekiranya guru tidak rasa cemas menggunakan komputer, maka semakin besar
kemungkinan guru mengintegrasikan komputer dalam kurikulum (Dupagne &
Krendl, 1992).
Kebanyakan guru prasekolah di
Malaysia kurang menggunakan ICT dalam P&P disebabkan masalah yang mereka
hadapi. Hannafin dan Savenye telah mengenal pasti beberapa faktor yang
menyebabkan guru enggan menggunakan ICT dalam P&P: kelemahan reka bentuk
perisian, skeptisisme tentang keberkesanan komputer dalam meningkatkan hasil
pembelajaran, kurang sokongan pentadbiran, masa dan usaha yang diperlukan untuk
belajar teknologi dan bagaimana menggunakannya untuk mengajar, dan takut
kehilangan kuasa mereka di kelas kerana P&P berpusatkan pelajar (Hannafin,
1999; Savenye, 1993). Masalah yang menyumbang kepada kegagalan penggunaan ICT
dalam P&P perlu ditangani bagi memastikan pengintegrasian ICT dalam P&P
prasekolah mencapai objektif dan matlamatnya.
Kajian-kajian lepas yang
didapati adalah kebanyakannya dari negara barat. Di Malaysia kajian penggunaan
ICT dalam P&P hanya dibuat di peringkat IPTA, sekolah menengah dan rendah.
Setakat ini tiada kajian di peringkat prasekolah yang melihat penggunaan ICT
dalam P&P merentas kurikulum KSPK. Jika adapun kajian hanya tertumpu kepada
satu mata pelajaran sahaja. Walaupun perkara ini telah dikaji di negara barat,
tidak semestinya dapatan kajian mereka sama seperti di prasekolah Malaysia. Ini
kerana kurikulum serta kaedah penggunaan ICT dalam P&P di negara Barat
berbeza dari kurikulum dan kaedah penggunaan ICT dalam P&P prasekolah di
Malaysia. Selain itu latar belakang guru dari segi kursus ikhtisas, kemahiran
komputer, latihan yang dihadiri, perkembangan teknologi, kemudahan
infrasturktur dan sebagainya di negara Barat tidak sama dengan latar belakang
guru di Malaysia. Oleh itu adalah wajar kajian ini dijalankan bagi melihat
perubahan sikap guru prasekolah terhadap penggunaan ICT merentas kurikulum
setelah 8 tahun pengimplementasian kurikulum prasekolah, untuk melihat sejauh
mana guru prasekolah menginterasikan ICT dalam P&P merentas kurikulum serta
masalah yang dihadapi mereka sewaktu menggunakan ICT dalam P&P.
Bayhan, Olgun, dan Yelland
(2002) telah menjalankan dua kajian untuk melihat penggunaan komputer di
prasekolah dan persepsi guru prasekolah terhadap arahan berbantukan komputer
(ABK). Dapatan kajian menunjukkan 40% sekolah tidak menggunakan komputer dalam
P&P. Mereka juga mendapati hanya 50% sekolah menggunakan ABK untuk tempoh
masa 30-45 minit dalam se minggu dan 13.6% daripada 63.6% guna secara purata 5-15
minit sehari. Dalam kajian kedua, mereka telah mengkaji hubungan antara
persepsi guru terhadap ABK dan kebolehan menggunakan komputer. Dapatan kajian
menunjukkan guru yang mempunyai kelayakan akademik tinggi lebih bersikap
positif untuk menggunakan ABK dalam bilik darjah. Guru yang kurang pengalaman
menggunakan komputer kurang yakin untuk menggunakan ABK dalam bilik darjah.
Guru yang mempunyai kemahiran komputer dan pengalaman menggunakan komputer akan
bersikap lebih optimistik menggunakan komputer dalam P&P. Woodrow (1991)
dalam kajiannya mendapati guru akan mengalami perasaan gelisah apabila mereka
perlu menggunakan komputer dalam kurikulum. Corston dan Colman (1996) dan
Hohmann (1994) juga mendapati guru yang berasa kurang yakin dan gelisah lebih
cenderung untuk mempunyai sikap negatif terhadap penggunaan ICT dalam P&P
dan mereka tidak akan menggunakan ICT dalam P&P. Kurang keyakinan apabila
menggunakan ICT serta kurang pengetahuan dan kemahiran ICT dalam kalangan guru
merupakan masalah utama dalam pengintegrasian ICT dalam P&P. Guru yang
mempunyai sikap positif terhadap penggunaan ICT boleh menggunakan ICT secara
lebih efektif.
Sikap guru memainkan peranan
penting dalam pengintegrasian ICT dalam P&P. Ini merupakan satu isu yang
perlu ditangani bagi memastikan keberkesanan dan kejayaan penggunaan ICT dalam
P&P. Tsitouridou dan Vryzaz (2003) telah mengkaji sikap guru prasekolah
terhadap penggunaan ICT. Dapatan kajian mereka menunjukkan sikap guru
dipengaruhi oleh penggunaan komputer di rumah, pengalaman dan kemahiran
komputer serta kursus komputer yang dihadiri. Guru yang mempunyai komputer di
rumah mempunyai pengalaman dan kemahiran komputer dan pernah mengikuti kursus
komputer tidak berasa gelisah dan mempunyai sikap positif terhadap penggunaan
ICT dalam P&P. Kumpulan guru ini akan lebih cenderung menggunakan ICT dalam
proses P&P.
Persepsi guru juga memainkan
peranan penting dalam menentukan sikap positif terhadap penggunaan ICT dalam
P&P. Dapatan kajian menunjukkan persepsi dan sikap guru boleh berubah sekirannya
guru diberi latihan atau kursus ICT. Jimoyiannis dan Komis (2006) telah
mengkaji kesan kursus ICT terhadap persepsi dan sikap guru terhadap ICT dalam
pendidikan. Dapatan kajian mendapati majoriti guru bersikap positif terhadap
kepentingan penggunaan ICT sebagai alat P&P. Mereka juga berasa ICT sangat
penting dalam sistem pendidikan masa kini. Levin dan Wadmany (2006) pula telah
mengkaji persepsi serta amalan guru dalam penggunaan ICT di bilik darjah.
Dapatan kajian mereka menunjukkan persepsi guru mula berubah apabila mereka
menggunakan ICT dalam bilik darjah. Persepsi guru berubah daripada negatif ke
positif dan mereka seterusnya berasa lebih yakin menggunakan ICT dalam bilik
darjah.
Kajian juga menunjukkan
bahawa guru yang menggunakan pedagogi P&P tradisional tidak akan
menggunakan ICT dalam P&P tetapi guru yang mengamalkan pedagogi
konstruktivisme akan menggunakan ICT dalam P&P. Menurut Thompson (1992),
hubungan antara sikap guru dan amalan pengunaan ICT dalam P&P merupakan hubungan
satu hala atau hubungan dinamik 2 hala di mana sikap juga mempengaruhi
pengalaman amalan penggunaan ICT dalam P&P.
Dapatan kajian juga telah
menunjukkan guru enggan menggunakan ICT dalam P&P atas banyak alasan.
Kelemahan reka bentuk perisian, skeptisisme tentang keberkesanan komputer dalam
meningkatkan hasil pembelajaran, kurang sokongan pentadbiran, masa dan usaha
yang diperlukan untuk belajar teknologi dan bagaimana menggunakannya untuk
mengajar, dan takut kehilangan kuasa mereka di kelas kerana P&P berpusatkan
pelajar (Hannafin, 1999; Savenye, 1993) adalah diantara beberapa masalah yang
telah dikenal pasti. Sikap guru juga merupakan satu faktor yang menentukan
keberkesanan penggunaan ICT dalam P&P. Menurut Dawes (1999), guru perlu
mempunyai kemahiran komputer terlebih dahulu sebelum mengintegrasikan ICT dalam
P&P. Malah, mereka juga perlu mengikuti perkembangan dan perubahan ICT
dalam pendidikan. Guru memainkan peranan penting dalam menentukan keberkesanan
penggunaan ICT dalam P&P dan seterusnya memastikan objektif KSPK tercapai.
No comments:
Post a Comment